Diagnoza procesów integracji sensorycznej

Diagnoza procesów integracji sensorycznej (SI) jest procesem, który polega na ocenie zdolności dziecka do przetwarzania i reagowania na różne bodźce sensoryczne. Przeprowadzana jest przez odpowiednio przygotowanego terapeutę, który posiada kwalifikację do diagnozowania i prowadzenia terapii SI.

Diagnoza obejmuje kilka etapów:

  1. Wypełnienie przez rodziców kwestionariusza sensomotorycznego.

Pytania w nim zawarte obejmują rozwój sensoryczny dziecka oraz jego potrzeby (Czy dziecko reaguje negatywnie na dotyk nowych ubrań? Czy dziecko unika zabaw na huśtawce, karuzeli? Czy dziecko nadmiernie gryzie bądź żyje przedmioty?). Rodzice na pierwszą wizytę przychodzą już z wypełnionym kwestionariuszem.

2. Wywiad z rodzicami.

Terapeuta podczas rozmowy zapyta o przebieg ciąży, poród, zażywane leki przez matkę, powód zgłoszenia na badanie, rozwój ruchowy dziecka, relacje społeczne, preferowane aktywności, rozwój mowy, przebyte choroby, opiekę specjalistów, postawione już wcześniej diagnozy.

3. Badanie diagnostyczne.

Terapeuta obserwuje dziecko na jednej bądź dwóch wizytach. Diagnosta przygląda się zabawie swobodnej dziecka, przeprowadza próby Obserwacji Klinicznej oraz testy integracji sensorycznej. Jeśli dziecko nie ukończyło jeszcze 4 roku życia nie wykonujemy testów, terapeuta dobiera także wybrane próby Obserwacji Klinicznej.

Po 2 tygodniach od badania diagnostycznego następuje przekazanie i omówienie diagnozy procesów integracji sensorycznej.

Honorowane są także diagnozy z innych placówek, jednak nie mogą być one starsze niż 12 miesięcy.

Dzięki wczesnej diagnozie i odpowiedniej terapii, dziecko z zaburzeniami integracji sensorycznej może uzyskać wsparcie i nauczyć się radzić sobie z trudnościami, które napotyka w życiu codziennym.

Terapia Integracji sensorycznej jest indywidualnie dostosowana do potrzeb i możliwości dziecka. Celem terapii jest pomoc dziecku w integrowaniu i przetwarzaniu informacji sensorycznych. Terapia może obejmować ćwiczenia i zabawy, które pomagają dziecku w rozwijaniu umiejętności sensorycznych i lepszym radzeniu sobie z bodźcami.

Korzyści terapii SI:

  • poprawa sprawności fizycznej, koordynacji ruchowej, zdolności manualnych,
  • poprawa odbioru wrażeń sensorycznych,
  • wspieranie rozwoju mowy,
  • wspieranie rozwoju emocjonalnego, poczucia własnej wartości,
  • poprawa planowania ruchu,
  • poprawa koncentracji uwagi,
  • pomoc dzieciom z trudnościami szkolnymi,
  • poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Weronika Damps
Terapeuta Integracji Sensorycznej
Terapeuta ręki