Czy moje dziecko ma zaburzenia Integracji Sensorycznej?
Integracja Sensoryczna to naturalny proces rozwoju w układzie nerwowym. Polega na tym, że mózg musi odebrać i przetworzyć wszystkie bodźce, które do niego docierają z ciała i z otoczenia. Gdy mózg prawidłowo je przetwarza i dziecko reaguje adekwatnie do siły bodźca, wtedy tego procesu nie zauważamy. Problem pojawia się wtedy gdy procesy te przebiegają nieprawidłowo.
Pełną diagnozę Integracji Sensorycznej wykonuje się od 4 roku życia. U dzieci młodszych ustalamy profil sensoryczny, który związany jest z procesem samoregulacji.
Zaburzenia sensomotoryczne dotyczą następujących układów: dotykowego, słuchowego, wzrokowego, smakowego, węchowego, propriocepcji i przedsionkowego.
Dysfunkcje mogą być rozpoznawane u dzieci w normie intelektualnej, z trudnościami w uczeniu się, z niepełnosprawnością intelektualną i ruchową, z autyzmem, nadpobudliwością ruchową, dziecięcym porażeniem mózgowym, zespołem Downa.
O zaburzeniach SI mówimy wtedy, gdy utrudniają one codzienne życie, hamują rozwój dziecka, utrudniają relacje społeczne i funkcjonowanie rodziny.
Przede wszystkim zwracamy uwagę na: sen, samoregulację, jedzenie, dotyk, czucie głębokie, ruch, słuch, wzrok, emocje.
W przypadku małego dziecka problem możemy zgłosić pediatrze, neurologowi, fizjoterapeucie.
Objawów zaburzeń Integracji Sensorycznej może być bardzo dużo.
Wybrane objawy dysfunkcji, które mogą nas zaniepokoić:
- Poszukiwanie bodźców, ściskanie, dociskanie, ocieranie, uderzanie, bicie, gryzienie, szczypanie, poszukiwanie mocnego fizycznego kontaktu
- Trudności z koncentracją
- Nieświadomość swojego ciała
- Potykanie się, upadanie
- Brak widocznej reakcji bólowej na urazy
- Dotykanie wszystkich rzeczy, wkładanie wszystkiego do buzi
- Duży lęk przed upadkiem, wysokością, oderwaniem nóg od podłoża
- Duża ruchliwość utrudniająca codzienne funkcjonowanie
- Wiercenie, skakanie, bieganie, wspinanie się i bycie w ciągłym ruchu
- Wrażliwość na dźwięki
- Wrażliwość na światło, bodźce wzrokowe, słaba uwaga wzrokowa, problem ze spostrzegawczością, trudności z wodzeniem wzrokiem, trudności z oceną odległości, w orientacji przestrzennej
- Kłopoty w nabywaniu nowych umiejętności: jazda na rowerze, rzucanie i łapanie piłki
- Problemy z oceną siły potrzebnej do wykonania zadania
- Niezdarność w czynnościach samoobsługowych
- Trudności z planowaniem motorycznym
- Unikanie aktywności fizycznej, bierność
- Podpieranie głowy, osuwanie się na krześle, niewłaściwe trzymanie przyrządu pisarskiego
- Problemy z naśladowaniem ruchów
- Trudności z utrzymaniem równowagi podczas przeskakiwania, wspinania się, huśtania, przy zmianie pozycji ciała
- Awersyjna reakcja na dotyk
- Osłabione reakcje obronne
- Wrażliwość na metki, szwy, ściągacze
- Unikanie czesania, obcinania włosów, paznokci, mycia zębów, włosów, uszu
- Nie preferowanie pewnych faktur, zabaw w piasku, malowania dłońmi,
- Nadwrażliwa sfera w obrębie twarzy
- Nieakceptowanie przytulania, masowania
- Odruch wymiotny na widok pewnych faktur, na widok jedzenia
- Nadmierne odczuwanie bólu w przypadku lekkiego zadrapania, urazu
- Chodzenie na palcach
Bardzo ważna jest różnorodna i mądra stymulacja, która pozytywnie wpływać będzie na dojrzewanie układu nerwowego. Bez niej nie będzie prawidłowego rozwoju.
Dziecku jest wtedy w stanie pomóc rozpoczęcie terapii Integracji Sensorycznej, jest ona szansą na poprawienie jego funkcjonowania a tym samym jakości życia.
Terapeuta Integracji Sensorycznej,
Izabela Kanclerz – Nowacka