Dzieci, które cierpią na dysleksję nie odróżniają dźwięków ani kształtów, nie widzą również różnicy w zapisywanych cyfrach i literach, przez co w konsekwencji popełniają dużo błędów ortograficznych. Pismo dyslektyków uważane jest za brzydkie i niewyraźne. Często takie dzieci są niesłusznie uważane za leniwe i źle oceniane, otrzymują gorsze oceny od pozostałych dzieci (szczególnie z języka z polskiego). Dysleksja to zaburzenia, które musi być poddane fachowej terapii, w innym wypadku dzieci wraz z wiekiem zaczną mieć coraz większe problemy z uczeniem się.
Im wcześniej rozpoznana zostanie dysleksja tym lepsze efekty przyniesie wdrożona terapia, dlatego tak bardzo istotna jest czujność rodziców, ale i nauczycieli. Dziecko, u którego zauważone zostaną pewne zmiany, powinno jak najszybciej zostać skierowane na konsultację. Aby zdiagnozować dysleksję konieczne jest przeprowadzenie konkretnych testów, których celem jest ogólna ocena możliwości dziecka. Testy zawierają badania logopedyczne, laryngologiczne, pediatryczne, okulistyczne oraz psychologiczne.
Dysleksja – ćwiczenia
Należy z dzieckiem pracować nad ortografią. Różnego rodzaju składanki oraz puzzle pomagają rozwijać syntezę wzroku. Warto ćwiczyć z dzieckiem koordynację oka i ręki, dziecko w tym celu może palcem, a potem mazakiem obrysowywać kontury wzoru. Zaleca się również posługiwanie językiem, np. wydzielanie głosek ze słów czy dzielenie wyrazu na głoski. Logopedzi podczas terapii ćwiczą nie tylko aparat mowy, ale również angażują do ćwiczeń ciało dziecka. Wykonuje się na przykład tzw. ruchy naprzemienne, czyli dziecko prawym łokciem dotyka uniesionego lewego kolana, i na odwrót. Zanim jednak wdrożona zostanie gimnastyka, dziecko powinno się rozluźnić i zrelaksować. Oprócz ćwiczeń istotne znaczenie ma również dieta – nie powinna ona zawierać dużej ilości słodyczy oraz tłuszczów zwierzęcych.
Przykładowe ćwiczenia dla dyslektyków:
- opowiadanie historii widocznej na obrazkach,
- dobieranie poszczególnych części do całości,
- rysowanie obrazków z pamięci,
- wyszukiwanie w tekście tej samej litery,
- dobieranie w pary identycznych obrazków,
- ukrywanie innych słów znajdujących się w wyrazach, takich jak np. kotwica, słońce, waleń,
- gra w scrabble,
- gra w domino obrazkowe,
- usuwanie z tekstu niepotrzebnych wyrazów.
Pamiętaj, że nie da się całkowicie wyeliminować dysleksji u dziecka, można ją jednak w pewnym stopniu zredukować. Potrzebna jest systematyczna praca z dzieckiem.
Dysleksja u dorosłych
Obecnie ludzie są bardziej świadomi na temat tego czym jest dysleksja. Również dzieci są o wiele szybciej diagnozowane niż dawniej. Wiele dorosłych osób, które mają problemy z czytaniem i pisaniem, nigdy wcześniej nie słyszało o zaburzeniu jakim jest dysleksja. Bardzo często są oni niestety nieświadomi tego, że mają jakiś problem. Nieleczona dysleksja w życiu dorosłym prowadzi do wielu problemów, np. niskiej samooceny, agresji, wycofania się ze społeczeństwa czy zaburzeń w zachowaniu. Świadomi dorośli często próbują ukryć swoją przypadłość, ponieważ zwyczajnie wstydzą się popełnianych błędów. Niestety diagnostyka dysleksji u dorosłych jest bardzo trudna.
Objawy dysleksji u dorosłych
Chociaż najbardziej korzystne jest wczesne rozpoznanie dysleksji, to nigdy nie jest na to za późno.
Objawy dysleksji u dorosłych są bardzo zbliżone do tych występujących u dzieci. Są to:
- kłopoty w rozwiązywaniu zadań matematycznych,
- kłopoty z czytaniem (również na głos),
- trudności w rozumieniu żartów lub tzw. idiomów,
- problemy w odróżnianiu strony prawej od strony lewej.